”Ang pag-big, hindi yan hinahanap dahil kusa yang dumarating.”
Lumang-luma na at nagamit na ng halos kalahating porsyento ng populasyon sa Pilipinas.
Pero may bago akong narinig sa kaibigan ko.
“Ang pag-ibig dapat habang naghihintay ka, hinahanap mo rin.”
Hindi ba mahirap maghanap habang naghihintay ka?
Para kang nagtu-tootbrush habang kumakain.
Para kang nagbibihis habang naliligo.
Para kang nagkukulay habang nagdo-drawing.
Para kang umiihi habang nanonood ng sine.
Kung hindi man mahirap magawa, imposible.
Akala ba nila na porke may tao na mailalagay mong karelasyon sa facebook ay magiging magaan at masaya na ang buhay nila?
Parang sa pagkukulay habang may ginuguhit ka pag larawan. Sa pagmamadali mong matapo, nagkamali ka ng kulay.
Natapos ka nga ng mabilis, hindi naman maganda yung kinalabasan.
Naging masaya ka sa kinalabasan ng pagmamadali mo?
Mraming estudyante ang nagrereklamo na hindi sila magkaroon ng inspirasyon sa pag-aaral. kung may inspirasyon ka ba sa tingin mo papasa ka ng mas madali? O mas mahihirapan kang makapasa dahil may kasintahan kang kumukulit sayo sa date ‘nyo at kung ano-ano pa?
Bakit may mga taong nalulungkot tuwing single sila? Hindi ko lubos na maisip.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento