ANG TUNAY NA CHISMOSA

Ang tunay na chismosa daw ay may nunal sa labi. Kaya hindi sila tumitigil sa pang-iintriga dahil may sumpa sila sa labi. Pero hindi porke walang nunal sa labi ay hindi na chismosa.

—-

Ang tunay na chismosa ay mahilig magbasa ng mga tabloid. Dahil hobby nila at pang-alis stress ang ligayang nakukuha sa pagsasagot ng mga blind items. Sa tabloids din sila kumukuha ng mga ideya sa susunod nilang intriga.

—-

Ang tunay na chismosa daw ay may mahahabang dila. Kung ang biceps ay lumalaki dahil sa exercise, ang dila naman ay humahaba dahil sa mga extra-curricular activities nila.

—-

Ang tunay na chismosa, sa harap ng sari-sari store tumatambay. Dahil andun ang mga nakukuha nilang chismis, intiga at sari-saring blind items.

Bakit gusto ng Pinoy na maging tisay?

Kaninang umaga, gali ako sa SM San Pablo para bumili nung epektib na sleeping pills sakin. May naksabay akong babae. Matangakad, mukha namang mayaman at mabango at morena. Narinig ko kanina na bumibili ‘sya ng glutathione.

Glutathione.

Ang ganda na ‘nya pero naghahanap parin ng pampaputi.

Hindi naman ‘sya magiging mas maganda kung maging tisay ‘sya at kakulay ni Taylor Swift. Pero bakit ang dami paring gustong maging maputi. Kahit bata o matanda, palihim na inaasam na maging maputi. Kahit ako dati, ginusto ko ring maging kakulay ni Jason Mraz.

Pero hindi naman ako umabot sa punto na gumagastos na ko ng libo para makabili ng glutathione. 

Nakakatawa pero nakakalungkot.

Bakit ayaw ng mga Pinoy na manatiling morena at makuntento sa kulay ng balat nila?

Parang si Jinky Oda, sobrang itim pero ngayon, mukha ng espasol sa sobrang puti. Sabi ‘nya sa napanood kong balita, may nag-sponsor lang daw sa kanya at hindi na dapat pang gawan ng isyu dahil kanya-kanya lang namang trip yan.

Pero si mercedes Cabral, siya ang hinirang na “Most Beautiful Face” sa Cannes Film Fest 2008, kung saan natalbugan ng kanyang MORENANG KULAY ang mga International actress tulad nina Natalie Portman, Cate Blanchett, Linda Evangelista, Penelope Cruz, at Salma Hayek. 

Kanya-kanyang trip lang din siguro pati sa kulay na gusto. Pero kung maging mestisa ka man o negra, wala namang mababago sa kahihinatnan mo sa buhay. Pwede ka paring maging accountant, stewardess, doktor, senador o kahit presidente pa kahit na maitim ka pa. 

Wala namang requirement sa kulay natin sa magiging trabaho.

PIZ OP MAYND.

May mga bagay na hindi nakailangan pang ipaliwanag. Dapat lang sadyang sabihin para matapos na.

Hindi na kailangan pang gumawa ng kwento para takpan ang mali.

Hindi na kailangan ng essay na nagpapahaba sa sasabihin para magmukhang kapani-paniwala.

Sabihin lang.

Ito ang tinatawag na PIZ OP MAYND.

Sana ganun din kasimple gawin sa totoong buhay.

Kung may kinaiinisan kang tao, delete lang! Kung may nagawa kang masama, delete lang ulit!

Darating yung professor sa Algebra, block agad!

Nakikipag-kaibigan sayo yung ex mo, ignore lang.

Kaso hindi ko alam, baka i-delete, block at ignore din ako ng ibang tao sa paligid ko.

#Nakikiuso. #Makikiuso.

Yung mga tao na gumagamit ng hastags (#) sa text nila at mga status sa facebook?

Sino na namang nagpauso nun?

Hindi naman sa nakikialam ako, pero nakikialam talaga ako. Hindi ko kasi gets kung ginagawa ba nila yon para magpatawa o humor lang talaga nila yung pag-gamit ng hastags sa facebook at text. Hindi ko gets.

Posible ba yun? Sa twitter yun diba?

Sa pagkakaalam ko hindi naman nagagamit yung # na nilalagay nila sa facebook. Lalong-lalo naman sa mga nakukuha kong text sa cellphone!

Halimbawa:

• Hay naku! Naiwan ko pa sa bahay yung mga research papers ko! #Kainis!
• Lunch here at McDonalds with my boyfriend! #Kilig!
• Nakauwi na rin! Hay, nakakapagod pero ang saya naman kasi magkasama kaming dalawa maghapon. #Landi
• Mahal kaya ‘nya ako? #Ambisyosa

Meron pa palang bago.

Yung mga gumagamit na ng hastags tapos nilalagyan pa ng year!

Halimbawa:

• Kumakain ako ng lechon sa pinakamasarap na karinderya sa Batangas. #Katakawan2011
• Ako ay galing sa gilid ng school kung saan maraming lalaki at nakipagharutan ng todo. #Pokpok2011
• Ang ganda ko! #Echosera2011

Wala lang.

Hindi naman ako naiinis. Naiinis lang ako ng konte. Pero wala akong pakealam dahil hindi naman ako apektado kahit i-post pa nila yun na may kasamang sampung hashtags.

Nakikialam lang ako dahil pakialamero ako.

#Nakikialam.

#Pakialamero2011

Ang pait ah.

May nakuhang chocolate yung nanay ko sa package nung pinsan ko galing Italy.

Grabe ang dami. Kaso sobrang pait.

Para na kong kumakain ng chocolate na ampalaya pleybor.

Napansin ko lang, habang kumakain ako nitong halos lasang ampalayang chocolate, nagrereklamo ako pero nauubos ko parin naman. Pang nasasanay ako sa pait kaya dere-deretso na rin nauubos.

Parang buhay. Mapait. Pero BUHAY parin.

Kailangan lang siguro matuto o siguro masanay para maka-appreciate.

Swerte pa ko dahil may nakkain akong chocolate na imported galing Italy kahit mapait kesa dun sa namamalimos kaninang hapon na matanda sa kalye na hindi pa daw kumakain ng almusal.

Lahat ng bagay may dahilan kung bakit ginawa ni Papa Jesus.

Ang pera ginawa para gastusin.

Ang pagkain ginawa para ubusin.

Anong gusto kong sabihin? Ang lahat ng bagay may dahilan.

Marami kasi satin ang sobrang negatibo agad ng tingin kung may mga hindi magagandang nangyayari sa buhay nila. Hindi na iniisip yung magagandang pwedeng makuha nila sa kung ano mang kamalasan na nakuha ‘nya.

Parang yung babae na nakasabay ko kanina pagtawid sa school. Tatawid na sanama kami ng karsada kaso may baliw sa likod ‘nya na biglang hinila yung kwelyo ng uniform ‘nya. Hindi man lang nag-isip kung tama yung gagawin ‘nya, bigla na lang minura yung babaeng may sakit sa isip at sinabihang lumayo sa tabi ‘nya. 

Tapos biglang may nasagasaang aso sa kalye.

Malay ba ‘nya na sinadya lang ng gusrdian angel ‘nya na ipahila sa baliw yung kwelyo ng uniform ‘nya para hindi ‘sya tumawid ng karsada. Tapos yung aso na parang ‘sya na nagmamadaling tumawid sa kalye na nabangga yung pumalit sa kanya na muntik ng mabangga.

Aba, malay ‘nya kung hindi dahil dun sa babaeng baliw eh nasa punerarya na ‘sya dapat.

Nakakamiss ang high school pero mas nakaka-excite yung reunion after 10 years.

Yung mga akala ‘nyo bobo tapos may kotse na dahil sa trabaho.

Yung mga mukhang unggoy, may asawa’t anak na.

Yung mga magaganda, maagang nabuntis o tumandang dalaga.

Yung mga gwapo, may boyfriend na rin.

Yung mga tatanga-tanga, professor na.

Yung mga sobrang matatalino, ayun, nasa mental hospital na.

“Hindi ko kailangan na maging kaibigan ng lahat ng kaklase ko.”

“Sabi sakin ng mama ko, magpakatotoo lang daw ako. Hindi ko kailangan pilitin magustuhan ng ibang tao. Wala akong pakialam kung mainis man sakin yung mga kaklase ko. Kaya ko namang pumasok mag-isa ng school.”

Sabi nung kaklase ko kanina.

Grabe napaka-totoo.

Hindi ko rin inisip na magmukhang responsable sa mga kaklase ko. Kung may gusto akong sabihin, sinasabi ko. Kung may nakita akong masama, sinasabi ko. Kung hindi maganda yung suot ‘nya nung wash day, sinasabi ko.

Hindi ko binalak magpa-good-shot para sa kanila.

Gaya nung sinabi ‘nya, hindi ko kailangan maging kaibigan ng lahat. Kaya kong pumasok ng school mag-isa.

Muntik ko ng makalimutan, hindi pala ako ganun ka-gwapo.

May nagugustuhan akong kakilala ko sa school nitong nakaraang linggo lang. Nakilala ko dun sa mga kagaguhan kong napapasukan sa school. Kung ano-ano ng non-academic org yung nakikita ko sa school kaya sinubukan kong sumali dun sa isa.

Tungkol sa mga pag-tulong sa ibang tao yung misyon nung sinalihan ko. Napilit naman nila ko kasi mukhang mababait at may makukuha naman akong matino sa pagsali. At tsaka medyo may pagka-anti-social ako kaya dun sa sinalihan kong org sigurado akong mga mababait yung mga members kaya hindi ako natatakot sumali.

May nakilala akong dalawa.

Si letter A yung nakilala ko sa team building ba yung tawag nila. Bata may mga laro kaming ginagawa na nakatali ng maliit na tela yung mga kamay namin tapos kailangan naming tumakbo. Ayun, natutuwa lang ako kasi hinahawakan ‘nya ko sa kamay pag tumatakbo kami. Nahihiya akong kausapin kasi anak yun nung professor ko sa isang minor subject. Tsaka may syota yata.

Si letter B naman yung pinaka-kinikilig ako ng konti. Nakita ko agad ‘sya nung pumasok sa agad sa meeting plce. Sobra! Gusto ko na! Halos dumugo na yung laptop ko sa paghahanap ng facebook ‘nya. Grabe para akong na-obsessed sa kanya. Kaso nakita sa mga nilalagay ‘nyang status na may gusto atang iba. May mga puso pa yung initials ng sinasabihan nya na crush ‘nya. Eh hindi ko naman initials yun.

Tsk.

Naku.

Tama na.

Nakalimutan ko, medyo mahalaga ang itsura ng tao.

Kung natatae ka sa date ‘nyo, maki-tae ka muna sa bahay nila.

Dati pag may gusto ka ligawan kailangan mong maging mabait o magmukhang mabuti para sa kaya.

Kailangan pang may makitang sandamakmak na magagandang katangian para magustuhan ka. Parang kailangan mo pag magpa-good-shot kumbaga. Dapat lagi kag mukhang mabango, may extrang pera at mukhang laging bagong ligo.

Naku.

Hindi magandang ideya na nagpapanggap ka pa.

Kung naninigarilyo ka, huwag mong pigilan porke lan magkasama kayong dalawa.

Kung nauutot ka, umutot ka. Hayaan mo na kung mabaho man yan. Lahat naman ng utot mabaho eh.

Kung natatae ka sa date ‘nyo, maki-tae ka muna sa bahay nila.

Kung marami kang taghiyawat sa mukha, huwag mo ng dayain pa sa photoshop yan.

Kung bobo ka, huwag ka ng magpanggapn na matalino.

Kung ano ka, yun ang ipakita mo. Para maaga pa lang hindi na kayo naglolokohan.

Tatlong solusyon sa problema

Tanggapin mo.

Baguhin mo.

Kalimutan mo.

Kaklase: Bwisit yang si Ella, ang sama ng ugali.

Sagot: Kung naiinis ka, hayaan mo na lang dahil ganun ‘sya, tanggapin mo na. Kung hindi mo matiis at hindi mo matanggap, subukan mong kausapin para magbago. Kung hindi mo makausap ng matino at hindi mo mapagbago, hayaan mo, kalimtan mo.

Pinsan: Nakakainis, hindi ko makalimutan yung ex ko.

Sagot: Wala na kayo. Tanggapin mo na. Kung hindi mo matanggpa, subukan mong humanap ng bago pag ayos ka na ulit. Kung hindi ka parn makapagbago at makahanap ng bago, kalimutan mo na.

Kaklase: Bagsak na naman ako sa Physics! Badtrip!

Sagot: May magagawa ka pa? Kasalanan mo. Baguhin mo ang gawain mo, subukan mong pumasok ng matino at mag-pasa ng lahat ng kailangan. Kung hindi ka parin makapasa, tanggapin mo ng hindi ka makaka-graduate.

Kung hindi mo kayang tanggapin, baguhin mo. Kung hindi mo kayang baguhin, kalimutan mo na.

Nasa Espanya parin ang puso ko.

Sayang hindi ako pumasa ng BS Bio sa UST.

Hindi rin abot ng utak ko yung UST-Med para mag-doktor.

Kanina, galing ako sa bahay namin sa Espanya. Dun ako lumaki hanggang elementary. Umalis lang ako at tumira na sa Laguna kasi dito na gusto ng lola ko. Dito na rin ako nag-high-school at college. Wala naman akong marereklamo sa school na pinasukan ko maliban sa bawal ang may mahabang buhok at kulay brown na buhok.

Balik sa Espanya.

Ang daming rumerenta sa bahay namin na estudyante sa UST.

Yung kwarto, anim na tao yung nakatira. Yung kwarto ng mama ko may apat at yung kwaro ng lolo ko may walong tao. Pati ilalim ng hagdan namin may umuupa.

Ngayon lang ako pinasukan ng panghihinayang.

Bahay namin yon pero iba ang tumitira.

Ang lapit ng bahay namin sa UST pero hindi ako nakapasok don dahil ayaw ng lola ko lumayo.

Ang ganda nung kwarto ko kaso may sulat na ng pentel pen ng mga pangalan nung umuupa.

Pag ako naka-graduate, lilipat na ulit ako sa Espanya. 

Paalisin ko na yung mga umuupa kasi kaya ko ng kumita ng pera.

***

Photo not mine. Inilagay ko lang dahil ganyang-ganyan yung kanto samin. Pakiramdam ko ito yun.

Masarap ba talaga ang bawal?

Hindi naman talaga masarap ang bawal eh.

Premarital sex? May thrill. Kung mabuntis ka eh di syam na buwan kang may malaking tiyan at may maiitim na kili-kili. Kung mabubuntis ka, hindi mo magagawa yung mga normal mong ginagawa dahil may iniingatan kang bata sa loob din ng bata mo pang katawan. Masarap yon?

Tumawid sa riles? Tapos sumabit yung paa mo sa riles at hindi mo maalis. O kaya naabutan ka ng tren sa riles at naputol yung paa mo. Masarap?

Mamboso? Kung mahuli ka nung binobosohan mo at saksakin ng ice pick yung mata mo sa butas eh di nabulag na yung isa mong mata dahil sa sarap ng kamanyakan mo. Masarap parin?

Shabu? Naubos yung pera na dapat ay allowance mo sa school pambili sa napakamahal na gramo ng shabu at tumanda kang hindi na nakatapos ng college at walang ibang minahal kundi yang shabu mo. Masarap?

Yosi? Teka…Malakas pla akong magyosi.

Huwag na lang yung yosi.

Basta.

Basta hindi lahat ng bawal masarap.